تحولات لبنان و فلسطین

محمود سالاری درباره چالش نمایش «مخاطب» و بی‌اخلاقی رسانه‌ای در این موضوع، گفت: دولت مردمی شجاع است و من هم با اتکا به اصل التزام به قانون از قانون، حیثیت و کیان تئاتر در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دفاع می‌کنم.

ما از مجوزی که داده‌ایم دفاع کردیم نه از کار!

به گزارش قدس آنلاین، محمود سالاری، معاون امور هنری وزارت ارشاد،  با بیان آنکه همه می‌دانیم روند قانونی صدور مجوز اجرا برای تمامی گروه‌های نمایشی آن است که ابتدا کارشناسان شورای نظارت و ارزشیابی آن اثر را می‌بینند یادآور شد: در نهایت اعضای شورا بعد از دیدن نمایش حکم به تایید یا رد آن اثر می‌دهند، و یا اگر آن نمایش نیازمند اصلاح بود؛ مولفه‌های موضوعی را به گروه منتقل می‌کنند و درنهایت اثر موفق به دریافت مجوز اجرای عمومی می‌شود.

معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: بعد از دو سالی که کرونا جریان تئاتر را متوقف کرده بود و همچنین توجه به صرف هزینه و زمانی که هر گروه نمایشی برای تولید یک اثر متقبل می‌شود، نهایت تلاش و سعی همکاران ما در شورای نظارت و ارزشیابی آن است که آن گروه را به هدف اصلی یعنی اجرای عمومی نمایش‌شان برسانند.

سالاری با تاکید بر آنکه درباره نمایش «مخاطب» نیز این روند طی شده است خاطرنشان کرد: در میانه مسیر اجرای این گروه برخی از دوستان تذکراتی دادند. گروه‌هایی را به شکل نامحسوس معین کردیم تا کار را مورد بازبینی قرار دهند. اعضای آن گروه‌های بازبین نامحسوس را روحانیان معظم حوزه علمیه؛ دانشجویان فرهیخته و چند روان‌شناس تشکیل می‌دادند. نظرها متفاوت و متضاد بود؛ اما هیچ کدام به تعطیلی کار رأی ندادند. تأکید می‌کنم هیچ‌کس به تعطیلی کار رأی نداد. در تمام این دیدارها کلیدواژه مشترک این بود که نمایش مخاطب اثری تلخ است و بر روح مخاطب چنگ می‌زند اما کسی نمی‌گفت که کار باید تعطیل شود.

وی افزود: بلیت این تئاتر قیمتی دارد که هر مخاطبی به سراغ تهیه آن نمی‌رود؛ ظرفیت سالن محدود است و نکته بعدی آنکه اعلام کرده‌ایم ورود مخاطبان زیر ۱۶ سال برای دیدن این نمایش ممنوع است. جمیع این نکات و فیلترها خود به تنهایی باعث می‌شود تا دامنه مخاطبان این اثر نمایش محدود شود.

معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: در کنار تمامی این نکات طی تعامل همکاران‌مان در شورای نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی با همراهی جابر رمضانی (کارگردان نمایش) هر شب اگر نکته‌ای به نظرمان می‌رسید آن را اطلاع می‌دادیم تا گروه با اصلاح آن به اجراهای محدود باقی مانده خود تا زمان پایان تاریخ اجرای عمومی (که تنها چند اجرا بافی مانده) خود ادامه دهد.

به گفته سالاری، اما وقوع این اتفاق ساده و عرف برای اجرای عمومی هر اثر نمایشی از جمله نمایش «مخاطب» باعث دامن زدن بیشتر به آن شد و خود این اتفاق باعث شد این کار فروش بیشتری را تجربه کند و همه توجه‌ها به سمت آن جلب شود. البته در این میان مسائل پشت‌پرده‌ای هم وجود داشت که اگر با اتمام اجرای این اثر در تماشاخانه ایرانشهر بنا باشد تا اجرای عمومی آن در تماشاخانه‌های خصوصی ادامه داشته باشد؛ بهتر آن بود تا اسم این نمایش بیش‌از پیش بر سر زبان‌ها بیفتد، بیشتر مردم با آن آشنا شوند تا در نهایت برای آن تماشاخانه خصوصی اقبال مخاطبان برای تهیه بلیت و فروشش بیشتر تضمین‌شده باشد.

فرصت انتقام و ضربه توسط برخی دوستان که مسیر همکاری‌مان را از هم جدا کردیم

سالاری با بیان آنکه البته در این میان بی‌اخلاقی‌هایی نیز صورت گرفت که نمی‌خواهم اسم فردی را ببرم؛ اما برخی از دوستان از مجموعه همکاران خودمان در اداره‌کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چه در حوزه رسانه و چه در بخش‌های دیگر که در دوره جدید فعالیت اداره کل مسیر همکاری‌مان را از یکدیگر جدا کردیم؛ این چالش و اتفاق ساده را وقت خوبی برای حمله و انتقام دیدند.

وی با اشاره به آنکه این شکل برخورد درست مثل آن است که شما در مواجهه با داستان قوم لوط یا داستان حضرت یوسف(ع) در قرآن کریم؛ ندانید که روایت خود را چگونه عادلانه بازتاب دهید و برخی از بخش‌ها را عامدانه برجسته کنید! به ذکر مثالی پرداخت و گفت: مگر داستان قوم لوط مگر داستان شیرینی است؟ متن آن داستان نیز به روح مخاطب چنگ می‌زند.

معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با یادآوری آنکه این‌که تماشاچی وقتی از سالن تئاتر بیرون می‌آید حسی از تنفر در وجودش احساس می‌کند؛ چه‌بسا همان کاتارسیسی (تزکیه نفس) باشد که ذات متعالی مواجهه مخاطب با اثر نمایشی است خاطرنشان کرد: از سوی دیگر ممکن است منتقدی بگوید این نمایش -مخاطب- اثری فوق‌العاده ضعیف یا در اوج کیفیت است. اما در نهایت هر دو این نگرش نقدی بر نمایشِ «مخاطب» است.

سالاری تاکید کرد: شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی نمی‌تواند به صرف نقد کردن و آرای مختلف و متضاد مخاطبان جلوی اجرای یک اثر را بگیرد! برای تعطیل کردن یک اجرا قواعد و قانون داریم. کار قانون‌گذار آن نیست که به ‌صرف آنکه یک نمایش در حوزه اجرا ضعیف است جلوی آن را بگیرد. ما از مجوزی که داده‌ایم دفاع کردیم نه از کار! باید این دو مساله را از هم تفکیک کرد.

وی افزود: دوستانی فراتر از اعضای شورا را در قالب کارشناسان جامعه روحانیان، دانشجویان و روان‌شناسان را به شکل نامحسوس به دیدن نمایش می‌فرستم و آن‌ها نیز یا وجود تنوع فکری، نگرشی و سلیقه‌ای بر ادامه اجرا اتفاق نظر دارند پس ‌معنای آن است که من قانوناً نمی‌توانم کار را تعطیل کنم.

معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا تاکید بر آنکه من از قانون دفاع کردم. به همان پشتوانه قطعا از حیثیت تئاتر و کیان وزارت ارشاد دفاع می‌کنم اظهار داشت: این همان تفاوت اخلاق و بی‌اخلاقی است که یک خبرنگار بی‌اطلاع نمی‌تواند میان دفاع من از قانون موجود و نه نگرش من نسبت به یک نمایش تفکیک قائل شود و می‌نویسد دفاع سالاری از یک نمایش! من مدافع قانون هستم نه از اثری که روی صحنه است.

وی با بیان آنکه برخی از طیف‌ها معتقدند که باید نمایش «مخاطب» متوقف شود و اگر متوقف می‌کردیم کاری بود که به مذاق آن‌ها خوش می‌نشست ادامه داد: اما اتفاقاً ایستادگی پای قانون و ایستادن پای رأیی که یک شورای قانونی آن را ارائه داده را انقلابی می‌دانم. می‌گویید ممکن است خطا کرده باشد؟ اما معتقد نیستم که شورایی که نظرات مختلف از طیف‌های مختلف با تفکر و گرایش‌های مختلف فکری از روحانی تا تحصیل‌کرده تئاتر  و روان‌شناس را با خود دارد و تمامی آنها با وجود رنگین‌کمان فکری، نگرشی و منش منطقی‌شان رای به ادامه اجرای نمایشی بدهند خطا کرده باشند.

معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یادآور شد: شاهدی دیگر بر این مدعا آنکه می‌توان همین تنوع نظرات مختلف را پای سایت بلیت‌فروشی این نمایش رصد کرد. عده‌ای معتقدند که ما حال‌مان بد شد و کار ضعیفی بود و عده‌ای می‌گفتند که اتفاقاً این کار بسیار شجاعانه بود. همه اینها بازتاب دهنده طیف متنوع نظرات است.

سالاری در ادامه این گفت‌وگو بار دیگر با ارائه مثالی گفت: زمانی شاید اگر می‌گفتند می‌خواهند داستان حضرت یوسف را در تلویزیون بسازند همه فکر می‌کردند رابطه یوسف و زلیخا چگونه قرار است روایت شود؟ اما بالاخره روایت شد، اتفاقاً کار مورد اقبال عموم مخاطبان نیز با تمام تنوع و سلایق فکری قرار گرفت. اما بااین‌حال در اولین پخش این سریال عده‌ای بودند و اعتراض می‌کردند که چرا این‌قدر بی‌پروا عشق زلیخا و یوسف را در تلویزیون نشان می‌دهند؟ ما با فرزندانمان پای تلویزیون نشسته‌ایم و این سریال را می‌بینیم و خجالت می‌کشیم.

وی سپس با طرح این پرسش که آیا با وجود آن اعتراضات صدا و سیما پخش سریال حضرت یوسف(ع) را متوقف کرد اظهار داشت: مساله آن است که آن سریال چیزی را روایت می‌کرد که بنا داشت به مخاطب نیشتر بزند و به روح تماشگر تیغ بزند که حواست باشد که خدا همه‌جا ناظر است و بر همه چیز بیناست. ‌به هیچ‌وجه نمی‌خواهم بگویم که نمایش «مخاطب» در حد آن اثر است؛ اما بالاخره شورای نظارتی که تأیید شده و حکم گرفته از شورای عالی انقلاب فرهنگی است، موظف به دیدن کار بودند و رأی به اجرای اثر داده‌اند.

معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: ما پای این رأی ‌ایستاده‌ایم نه پای نمایش! باز هم تکرار می‌کنم این دو منظر کاملا با هم متفاوت هستند. من این را کار انقلابی دولت می‌دانم. دولت انقلابی پای حرفی که قانون می‌زند حتی اگر مورد شماتت قرار گیرد می‌ایستد.

انتهای پیام/

منبع: ایرنا

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.